पुन्हा एकदा....स्वरचित कवितेसह
वेडं मन..........
आजकाल हे काय झालय मला?
अगदी लहान आवाजाचाही कोलाहल वाटतोय
तुझ्याशी बोलता याव म्हणून,
स्वतःच्याच मनाला कोंडलय एकांतात
पण प्रत्यक्षात काही शब्दच फुटत नाहीत.
याला काय म्हणतात माहित नाही
आणि हे जाणून घ्यायची इच्छाही नाही
कारण अशा या गो़ड अवस्थेत
तत्वज्ञान ऐकून हे क्षण गमवायचे नाहीयेत मला
या अवस्थेचा अंत मनाप्रमाणे झाला तर......
ईश्वरा मी शतशः ऋणी राहीन....
Apan Anandi rahanyasathi dusarya konachi garaj asate asa nahi. Apale apan suddha anandi hou shakato. Mala vatat tula yaach pratyay ala ahe. Good. He kshan japun thev far durmil asatat.
ReplyDelete