पुन्हा एकदा एक स्वरचित कविता
निःशब्द प्रेम........

तुझ्याशी बोलण्याची खूप सवय झालीय
कधी गाण्यातून
कधी कवितेतून
तर कधी स्पर्शातून
प्रत्यक्ष बोलण्यापेक्षा हे स्पर्शच बोलतात खूप काही
माझ्या मनाच्या अगदी तळात लपलेल्या भावनाही
खरच मला सांग ना
का इतकं वेड लावलयस?
तुझ्यावाचून जगणचं अवघड होऊन बसलय
कधी कधी वाटतं,  माझ्या या प्रेमाचा तुला त्रास होतोय का ?
तुझ्या स्वातंत्र्याला प्रेमाच्या या पाशांनी बांधून टाकलय का ?
कारण तूच नेहमी म्हणतोस,
कधीतरी सुख मिळण्यातच खरी मजा
रोजच सुख मिळालं तर ती वाटू लागते सजा
मीही खूप ठरवते रे, निःशब्द प्रेम करायचं
तसही तुला कळतच की सगळ
मग सगळ शब्दात कशाला बांधायच ?