अपेक्षा......

आज ना मी ठरवून  टाकलय बरं का.... कोणाकडूनही कसलीही अपेक्षा नाही ठेवायची. अगदी खरं सांगु.... असं मी रोज ठरवते. पण या बाबतीत मला कधीच यश मिळत नाही. कारण आपल्या सहवासात येणा-या प्रत्येक माणसाकडून आपण काही ना काही अपेक्षा ठेवतोच. निदान मी तरी ठेवते. चुकत असेलही कदाचित. पण उगाच खोटं कशाला बोलू ? फार मोठ्या नसतात हो माझ्या अपेक्षा. पण काय करणार ?  कळतच नाहीत समोरच्याला.... काय सांगणार हो...
म्हणजे अगदी साधी अपेक्षा. आपल्या मैत्रिणींनी आपल्याला समजून घ्यावं. अगदी जरी आपलं चुकलं तरी. पण छे हो. इथे सगळे तलवारी घेऊन तयारच. व्हॉटस अॅप वर एखाद्या दिवशी, एखाद्या मुद्यावरून जरा जास्त बोललं गेलं , लगेच ग्रुपमधल्या इतरांना म्हणे डिस्टर्ब होतं. एरवी तुम्ही कितीतरी वेळा उगाच गप्पा मारत असता , तेव्हा आम्हाला पण होतं डिस्टर्ब. पण ग्रुप म्हणलं की असं होणारच ना.... बरं सगळ्या माझ्याच आहेत. हा उगाच माझा गैरसमज.. त्यामुळे नंतर कोणीतरी थोडा मस्का मारावा.....  हीच ती साधी अपेक्षा

एखाद्या वेळी एखादी सिरिअल अगदी मनापासून पहावीशी वाटते. पण नेमकं तेव्हाच कोणीतरी येत तरी. मला तरी कुठेतरी इच्छा नसताना जावं लागत. भरीत भर म्हणजे टाटा स्कायचे पैसे भरायची लास्ट डेट उलटून गेलेली असते. म्हणजे काय ? झालं........ गेलीच की हो सिरियल.... सिरियल शांतपणे बघायला मिळावी .....  हीच ती साधी अपेक्षा.

दुकानात साडी घ्यायला गेलं की तर असा अपेक्षा भंग होतो म्हणून सांगु.... नेमका जो रंग आवडतो, त्यात पॅटर्न पटत नाही. पॅटर्न पटला तर रंग आवडत नाही. दोन्ही जमलं तर बजेटमध्ये बसत नाही. अरे काय चाललय ? मला जेव्हा साडी घ्यायची तीव्र इच्छा आहे,  तेव्हाच नेमक्या इतक्या अडचणी ? 

आपल्या जवळच्या माणसांनी आपल्याला हवं तेव्हा फोन न करणं. हा तर खूप मोठा अपेक्षाभंग. एरवी अगदी प्रेम उतू जात असत. पण जेव्हा मला गरज आहे, तेव्हा... इस लाईन की सभी लाईने व्यस्त है.... एखादा दिवसच असा उजाडतो ना की काही विचारू नका....

आश्चर्य म्हणजे मी बिझी आहे. म्हणून माझ्यावर चिडलेले असंख्य लोक. मला वाटलं तुला वेळ नसेल म्हणून नाही निरोप दिला. असं म्हणणारे. पण मला कोणी विचारलच नाही.... मला वेळ नाहीये ना. ठीक आहे. मग तुम्ही करा ना फोन... काय हरकत आहे... हा काय गोंधळ आहे ? दया,  कुछ तो गडबड है...
निरपेक्ष का काय ते कठीण आहे बाबा.... आता तुमचच बघा ना... तुम्हाला मी नेहमी सांगते की, कमेंटस टाका , पण तुम्ही नुसतं लाईक करता... किती हो माझी साधी अपेक्षा....अपेक्षा ठेवणं म्हणजे दुःखाला आमंत्रण... हे कळतं हो पण वळत नाही ना... आज मी माझ्याकडूनच ही अपेक्षा ठेवते की, मी यापुढे कमी अपेक्षा ठेवीन....