जादुगार....

कोण आहेस तू?  जादुगार आहेस का? आणि मनकवडा सुद्धा? तुला कसं कळत मला तुझी गरज आहे. या मोसमात खूप वेळा आलास तू मला भेटायला. पण मी माझ्याच धुंदीत, खरं तर माझ्याच रडगाण्यात मग्न होते. गेले काही महिने मनावर इतकी काजळी साचली होती की सगळं धूसर दिसायला लागल होतं. कळत होतं हे असच राहणार नाही. पण तरी मन मानत नव्हतं.

तसं आज सकाळपासून सुद्धा फार काही छान वाटत नव्हतंच. पण दुपारी एकदम मळभ आलं. तू मला खुणावत होतास खिडकीतून. तसं तू खूप वेळा खुणावलंस. पण मला कळून सुद्धा मी उगाच आपल्या कोशात होते. पण तू पण असा हट्टी आहेस ना... शेवटी माझा मूड बदलवण्यात तू बाजी मारलीस. आज तुला मन भरून पाहिलं. तुझ्या सरींमध्ये मन चिंब भिजवलं. तुझा शीतल शिडकावा एक वेगळा गारवा देऊन गेला. मनाची काहिली थांबली.

काही लोकांना वाटेल हा पहिला पाऊस थोडी आहे.. पण माझ्यासाठी हा पहिला पाऊस ठरलाय. कारण जगात कित्येक गोष्टी आधीपासून अस्तित्वात असतात. पण जेव्हा आपण त्याचा अनुभव घेतो तेव्हा तो आपला पहिला अनुभवच असतो. आज माझं तसं काहीस झालंय. तसा हा अनुभव सुद्धा नवा नव्हता. पण तुझी हीच तर जादू आहे, प्रत्येक वेळी तू  आनंदाची बरसात करतोस.

तुझं येणं किती वादळी, अगदी मला आवडत तसं. सगळं एकदम रानटी. चित्रच बदलून टाकतोस तू. रस्त्यावर अचानक जोरजोरात हॉर्न वाजायला लागतात. लोकांची धावपळ होते. भिजायचं नसत ना म्हणून. का तर म्हणे सर्दी, खोकला होईल. पण तुझ्यामुळे काही होत नाही. असं निदान मला तरी वाटत. कारण मी बऱ्याचदा तुला भेटायचं म्हणून छत्री न घेता बाहेर जाते. तुला खिडकीतून नुसत तासनतास पाहणं हा जबरदस्त अनुभव आहे. त्यापेक्षा जास्त छान आहे तुझ्या सरी अनुभवणं.

मनातलं सगळ अमंगल घालवतोस तू. गाडीला जसं सर्विसिंग लागतं ना तसं आहे तुझं. तू एकदा मस्त बरसून, भिजवून गेलास की मग चांगलं वाटायला आणि घडायला सुरुवात होते. हा पण हे त्यांना जाणवेल जे तुझ्यावर प्रेम करतात.. अगदी मी करते तितकं. हे प्रेम जरा वेगळ आहे. तू फक्त देतोस रे, काही नको असत तुला. रुसलेल्या प्रेयसीला जसं मनवतात ना तसं करतोस तू.  आधी मेघ गर्जना, मग झोंबणारा वारा, दार खिडक्या आपटतील इतका कांगावा हे सगळं work करत नाही असं कळल की धाडधाड कोसळतोस, इतका की मनातला राग कुठच्या कुठे पळून जातो. आणि तू बरसून गेल्यावर तर काय बोलणार बाबा? विकेट उडते. काय सुंदर वातावरण होतं. लबाड तर इतका आहेस ना, बरसून गेल्यानंतर इतका शांतपणे बघत असतोस आणि भासवतोस की जसं काही झालचं नव्हतं.

पण तुला काय माहित, तू काय देऊन जातोस ते. प्रेम, वात्सल्य, चैतन्य, आशा, उमेद अशा सगळ्या भावना तुझ्या येण्याने येतात. आपलं तर नातच वेगळं आहे. तुला thanks तरी कशी म्हणू... कारण तू काही कोणी परका नाहीस. मला हवं असताना किंवा नको असताना तुझं हे येणं आणि माझा मूड एकदम ओके करणं हे मात्र असच ठेव हं....