सुंदर मी होणार.....

स्त्री आणि सौंदर्य हे एक सर्वमान्य असं समीकरण आहे. सहज रस्त्यानी जातानाही एखादी सुंदर मुलगी किंवा स्त्री दिसली तर तिच्याकडे वळून वळून बघितलं जातं. अर्थात हे खुप Natural आहे. पण स्त्रीची फक्त तितकी ओळख नक्कीच नाही. सिनेमांमध्ये तर सुंदर अभिनेत्रीच हवी असते. मला अनेकदा प्रश्न पडतो, माझ्यासारख्या  किंवा माझ्या आजुबाजुला असणा-या  सामान्य स्त्रिया अभिनेत्री का नसतात ? सतत मेकअप, सुंदर फिगर, रेशमी जुल्फे वगैरे कसं maintain होतं? कामाच्या रगाड्यात eye brows करायला जाणं होत नाही आमच्यासारख्या कितीतरी जणींना. मग असं साध सोप का नाही दाखवलं जात? ना कजरे की धार ... ना मोतीयों के हार.. ना कोई किया सिंगार.. फिर भी कितनी सुंदर हो... असं गाण आहे, पण त्या गाण्यातली अभिनेत्री नखशिखांत नटलेली आहे. अपवाद म्हणून काही सिनेमे आहेत, ज्यामध्ये अभिनेत्रींना अजिबात मेकअप केलेला नाही. पण ते अपवादच आहेत.  या सगळ्यात भर म्हणून स्त्री आणि तिचं सौंदर्य खुलवणा-या हजारो जाहिराती आपण दररोज बघतोच. सौंदर्याच्या पलिकडे असणारं काही असतं अशी जाहिरात नाही पहायला मिळत. 
'नाम शबाना' हा सिनेमा मला यासाठी खुप आवडला. बाकी कितीतरी अशक्य गोष्टी त्यामध्ये होत्या. पण जमेची बाजू म्हणजे सिनेमाची अभिनेत्री तापसी पन्नू . सामान्य म्हणावी अशी. आपल्या ध्येयाकडे लक्ष असणारी तरूणी. अभिनय, साधेपणा खूप आवडला  आणि मुख्य म्हणजे तिला आमच्या जीवनाशी सहज relate करता येत होतं. आजकालच्या तरूणांकडे असणारा जोश योग्य ठिकाणी वापरला गेला तर किती चांगलं काम उभ राहू शकत हे सांगणारा हा सिनेमा.  नट्टा पट्टा करून, कमी कपडे घालून आपल्या so called सौंदर्याची जाहिरात करण्यापेक्षा करण्यासारखं बरच काही आहे हे सांगणारा हा सिनेमा. आयुष्यात घडलेल्या वाईट प्रसंगामुळे खचून न जाता, ध्येय ठेवून जगण्याची उमेद वाढवणारी तापसी खूप आवडली. त्या संपूर्ण सिनेमात तिचं सौंदर्य हा मुद्दा डोक्यातही येत नाही. असं नाही की ती सुंदर नाही. पण त्याकडे लक्षच जात नाही. पण पावसात न भिजता, कमी कपडे न घालता, प्रणयाचे प्रसंग न दाखवता, मेकअप न करताही ती खूप सुंदर दिसते... म्हणजे सामान्य तरूणीसारखी. भेदक नजर, ध्येयाप्रती असणारी निष्ठा, आत्मविश्वास आणि जिद्द सगळच लई भारी. मला असं वाटतं की असे अधिकाधिक सिनेमे यावेत. म्हणजे शरीरप्रदर्शन, मेकअप म्हणजेच सौंदर्य ही व्याख्या बदलायला मदत होईल.